Nabijheid bieden
“Het stellen van de diagnose kan een ingewikkelde puzzel zijn. Een depressie of angstklachten kunnen lijken op dementie. Van een urineweginfectie kunnen ouderen volledig verward raken. En medicatie voor fysieke klachten kan psychisch allerlei bijwerkingen geven. Het duurt soms weken voor we precies de vinger kunnen leggen op wat er met een patiënt aan de hand is. Die complexiteit vind ik interessant. Maar het mooiste aan het vak vind ik om patiënten en hun naasten nabijheid te bieden in een moeilijke periode in hun leven en de patiënten te helpen zichzelf terug te vinden.”

“Oudere mensen hebben veel levenservaring, interessante verhalen en vaak ook humor. Doordat ze doorgaans langere tijd bij ons op de opname verblijven, leren we die kant van hen ook kennen. Het diepere contact met deze mensen vind ik heel bijzonder.”


Al doende leren
“Ik ben verpleegkundig werkbegeleider van de hbo-v- en mbo v-studenten die stage bij ons lopen. Het is ontzettend leuk om kennis en expertise met hen te delen en te zien hoe zij zich in de praktijk ontwikkelen. Ik stimuleer hen ook om hun ideeën en inzichten met ons te delen. Wij zijn een lerende organisatie, dus kom maar op!

‘Je belangrijkste instrument ben je zelf’, druk ik de leerling-verpleegkundigen altijd op het hart. ‘Wees er zuinig op.’ In het team polsen we voorafgaand aan elke dienst bij elkaar: Hoe zit je erbij? Hoe voel je je? Zoiets leer je niet op school, maar is zó waardevol. Hetzelfde geldt voor de presentiebenadering die wij bij GGNet Ouderen voorstaan. Daarover lees je als student in je lesboeken, maar de echte betekenis ervan ontdek je in contact met patiënten. Door altijd te proberen de mens te zien en niet de ziekte voorop te stellen, kun je werkelijk nader tot iemand komen. En daardoor van toegevoegde waarde zijn.”

Veel voldoening
“De ouderenpsychiatrie is een ontzettend dynamisch, interessant en mooi vakgebied. Multidisciplinair ook; we hebben veel contact met de naasten van onze patiënten en werken samen met allerlei ketenpartners, waaronder huisarts, verpleeghuiszorg en thuiszorg. Ik zou vanuit GGNet meer aan voorlichting willen doen, meer mensen warm willen maken voor ons vak. Psychiatrie komt nauwelijks aan bod in de arbeidsmarktoriëntatie op scholen en ook in de zorgopleidingen is de aandacht minimaal. Een gemiste kans. Allereerst omdat het aantal oudere patiënten alleen maar toeneemt – door de vergrijzing en doordat mensen tot op latere leeftijd thuis wonen. En ten tweede omdat de ouderenpsychiatrie meer waardering verdient; mensen lijken nog weleens te denken dat we de hele dag alleen maar met steunkousen in de weer zijn. Dat steekt. Ik haal zó veel voldoening uit mijn werk.”