“Na mijn studie sociaal pedagogische hulpverlening en een paar jaar werkervaring ging ik aan de slag in de flexpool van GGNet. Ik draaide diensten op allerlei afdelingen – een mooie manier om de organisatie en verschillende doelgroepen te leren kennen. Ik had het zo goed naar mijn zin dat ik me aanmeldde voor de interne verpleegkundeopleiding, om me verder te ontwikkelen.
In het tweede jaar van de studie werd ik ingedeeld voor een stage bij De Boog. Maar ik voelde me nog zo jong en zo onervaren, ik durfde niet goed. Ik heb zelfs geprobeerd een andere stageplaats te regelen, wat niet lukte. Dus daar ging ik dan toch maar, met lood in mijn schoenen. Maar wat denk je? Ik was er meteen op mijn plek.”

Rust bewaren
“Op mijn afdeling verblijven mensen met autisme. Zij hebben veel behoefte aan structuur en voorspelbaarheid. Daar zorgen mijn collega’s en ik voor. We bewegen mee met de patiënten, kijken vooruit en stemmen met elkaar af wat er nodig is om de rust te bewaren en bewaken. We weten hoe en wanneer onrust kan ontstaan – bijvoorbeeld als we de vrijheden van een patiënt moeten beperken. Dan overleggen we hoe we dit het beste kunnen meedelen. Soms gaan we bewust de confrontatie aan: ‘Zo heb je je gedragen en dit zijn de consequenties.’ Aan de manier waarop iemand dan reageert – onverminderd fel of juist milder dan voorheen –, kunnen wij aflezen of er de afgelopen periode een gedragsverandering in gang is gezet.”

Opvoeden
“Onze patiënten hebben een delict gepleegd. Ik weet wat zij gedaan hebben, waartoe zij in staat zijn. Het is belangrijk daar alert op te blijven, maar in mijn dagelijkse omgang met hen staat het niet op de voorgrond. Erover praten hoort overigens wel bij hun behandeling. Met de patiënten van wie ik persoonlijk begeleider ben, heb ik minimaal eens per week een inhoudelijk gesprek. Over hun gedrag, waar het vandaan komt, welke gedachten ze daarbij hebben. Over wat gezond gedrag is en hoe ze delictgedrag kunnen vermijden. Ja, dan voel ik me meer opvoeder dan verpleegkundige, maar dat vind ik juist mooi. We proberen onze patiënten bij te brengen wat zij misschien nooit geleerd hebben en te laten ervaren dat het anders kan.”

Ogen en oren
“Omdat wij de hele dag met de patiënten in contact staan, zijn wij ‘de ogen en oren’ van hun artsen en behandelaren. Zij vragen ons naar onze signaleringen, ons onderbuikgevoel en ons oordeel. Ik voel me naar hen en mijn team vrij om mijn kijk op de zaken te geven, ook als die tegengesteld is aan die van een collega. We waarderen elkaars positieve en kritische feedback. Want ieder van ons weet: mijn perspectief is maar één kant van het verhaal. In dit werk zijn we echt samen sterk.”

Fascinerend
“Het werken in een hecht team, de nauwe samenwerking met behandelaren, psychiater en arts, de rustige manier waarop we met patiënten omgaan, het snelle schakelen als zich toch plots iets voordoet, … dat alles maakt mijn werk super leuk en fascinerend. Mensen met autisme hebben vaak een heel eigen blik op de wereld. Wat ik vanzelfsprekend vind, kan voor hen onbegrijpelijk zijn. En andersom. Het zoeken naar de communicatie en benadering die werkt, vind ik heel boeiend en leerzaam. Ik ben nog lang niet klaar bij De Boog. Wie had dat zesenhalf jaar geleden gedacht?”

Werken bij FPA de Boog?

Wil jij aan de slag in een gedreven en multidisciplinair team binnen FPA de Boog? Wij zijn regelmatig op zoek naar nieuwe collega's. We maken graag kennis met je. Kijk eens tussen onze vacatures of neem contact op met onze recruiters om te kijken wat de mogelijkheden zijn: werkenbij@ggnet.nl.