“We praten hier niet vanachter een bureau met patiënten, maar in een zitje”

Lylis wilde aanvankelijk psychologie gaan studeren. Na een meeloop-dag bij een psychiater werd het toch geneeskunde. Een keuze die voor een deel ook rationeel was. “De kans op een baan voor afgestudeerde psychologen was toen klein. Dat hield me tegen”, legt Lylis uit. Ze ging geneeskunde studeren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ze kon daarmee alle kanten op, dacht ze. “Ik heb bij een huisarts gekeken, meegelopen met een kinderarts. Ik heb het allemaal onderzocht, maar bij psychiatrie ligt toch mijn hart.”

In gesprek
Twee jaar geleden is Lylis bij GGNet in Apeldoorn gestart met de opleiding tot psychiater. “Hier heb ik echt contact met de patiënt. Ik ga graag met patiënten in gesprek en vind het belangrijk verder te kijken dan biologische factoren. Het gaat om de patiënt als geheel, niet om een enkel facet. Bij GGNet is hier veel aandacht voor. Dat merk je al aan de setting waarin we met patiënten spreken. We zitten niet achter een bureau met de patiënt aan de andere kant ervan, maar in een zitje. Dat is informeler en intiemer.”

Kleinschalig
Voor Lylis is een grote plus van de opleiding de kleinschaligheid. “Het is bijna als een familie die om een patiënt staat”, vertelt ze. “Ik ben ook niet het type voor een grote organisatie. De lijnen zijn hier kort. Ik heb direct contact met mijn opleider, andere psychiaters, verpleegkundigen en ook met de raad van bestuur. Dat is erg prettig.” Door de opzet van de opleiding ervaart Lylis ruimte voor individuele groei. “Je hebt je eigen persoonlijke leerplan. De begeleiders kijken heel erg naar wat jij nodig hebt in je opleiding. Om het beste uit jezelf te halen.”

Structuur opleiding
Toen Lylis net begon aan de opleiding, kwam er veel op haar af. “Het was best overweldigend”, blikt ze terug. “Er ging weleens wat langs me heen.” Dat is inmiddels veranderd. Ze is helemaal op haar plek. De weken zijn goed gevuld en de opleiding heeft een duidelijke structuur. Maandag en dinsdag werkt Lylis op de poli, waarbij dinsdag een aantal uren is ingeruimd voor supervisie. Op woensdag en donderdag is er onderwijs. Woensdagmiddag geeft Lylis ook psychotherapie. Op vrijdag zijn beleids- en intakevergaderingen gepland en worden behandelplannen besproken.

Zonder hand in de rug
Het werken met patiënten brengt Lylis veel voldoening. “Het is fijn om te merken dat patiënten door medicatie of therapie niet meer vastzitten en meer ruimte ervaren in het leven. Dat ze met afstand kunnen kijken naar hun problemen en een oplossing weten. Het geeft een goed gevoel als je patiënten los kunt laten, omdat het goed met ze gaat. Dat ze zelf kunnen fietsen, zonder mijn hand in de rug.

“Bij GGNet maken we écht contact met de patiënt en zijn de lijnen kort”

Bijdrage leveren
Over tien jaar hoopt Lylis nog steeds voor GGNet te werken, maar dan als ‘echte’ psychiater. “Samen met een fijn team”, voegt ze toe. Het is haar droom dat werk te combineren met haar eigen psychotherapiepraktijk. “En ik wil ook graag bestuurlijk actief zijn; het liefst bij GGNet. Dan kan ik meedenken over en een bijdrage leveren aan de ggz in het algemeen en de organisatie van GGNet in het bijzonder.”