‘Alles begint met het opbouwen van een vertrouwensband, desnoods via de spleet van een brievenbus.’

Annemarie Kroon werkt sinds november bij GGNet Doetinchem. Haar functietitel is een hele mond vol: verpleegkundig specialist outreachend ambulant. Ze is dagelijks veel uren op pad – ze gaat dan thuis langs bij patiënten en bezoekt samenwerkingspartners als gemeentes en wijkteams. Maar haar dag begint altijd op de polikliniek, met teamoverleg en regelmatig ook intakes van nieuwe patiënten. Na ruim tien jaar is ze nog steeds gegrepen door de raadselen van het brein. En vastbesloten om mensen met langdurige psychische problemen vooruit te helpen in hun leven, hoe moeilijk dat soms ook is.

“De mensen die ik thuis bezoek, kampen vaak al jaren met psychische kwetsbaarheid. Je kunt je voorstellen hoe dat kan doorwerken in hun leven. Ze dreigen bijvoorbeeld hun huis kwijt te raken, omdat ze een grote huurachterstand hebben of overlast veroorzaken. Psychische kwetsbaarheid kan bovendien eenzaam maken: familie en vrienden haken met regelmaat af als de problemen maar voortduren. Dat is niet zomaar op te lossen. Alles begint met het opbouwen van een vertrouwensband. Dat is sowieso een uitdaging, maar helemaal als het gaat om ‘bemoeizorg’. Dan kom ik langs, omdat buren zich zorgen maken of na meldingen bij de politie. Soms ook bepaalt de rechter dat iemand hulp moeten accepteren. Bij bemoeizorg staan mensen maar zelden open voor hulp. Dan begint het contact soms met een kort gesprekje door de spleet van de brievenbus of via een nauwe kier van de voordeur.”

Dagelijkse aftrap: teamoverleg

“Ik ben dus veel op pad voor mijn werk, maar mijn dag begint altijd op de polikliniek van GGNet in Doetinchem. Het hele team komt dan bij elkaar: de psychiater, de psycholoog, de sociaal-psychiatrisch verpleegkundige, de psychiatrisch verpleegkundige en ik, als regiebehandelaar ambulant. We bespreken dan de nieuwe patiënten én patiënten bij wie wat speelt: wat zien we en wat doen we daaraan? We kijken daarbij naar het hele ‘plaatje’: alle levensgebieden nemen we mee. Is er sprake van onverwerkt trauma? Dan melden we de patiënt aan voor traumatherapie. Is er (verandering van) medicatie nodig? Dan komt er een recept. Kan groepstherapie bijdragen aan een oplossing? Dan motiveren we de patiënt om daaraan deel te nemen.”

Na de aftrap: intakes

“Aansluitend heb ik geregeld intakes met nieuwe patiënten. Dan breng ik samen met een collega, meestal een psychiatrisch verpleegkundige, in kaart welke hulp iemand zelf wil, maar ook naar wat (eigenlijk) nodig is en/of eerder al geboden is. We werken daarbij met uitgebreide vragenlijsten, waarmee we alle levensgebieden langsgaan. En vergis je niet: ook als mensen via de reguliere weg binnenkomen, dus zonder rechterlijke dwang, staan ze niet altijd te springen om onze hulp. Daarom start het behandelplan dat ik schrijf altijd met dát waar de schoen het meeste wringt, bijvoorbeeld bij het voorkomen van uitzetting. Want daar zit het haakje naar de volgende stap: Hoe komt het nu dat je je huis dreigt kwijt te raken? Vind je het moeilijk om met geld om te gaan? Of speelt er misschien een verslaving, waardoor je overlast veroorzaakt? Wil je dat we je daarbij helpen?”

“Mijn fingerspitzengefühl neem ik altijd mee: In de geestelijke gezondheidszorg, zeker bij complexe problematiek, staat niets op zichzelf.”

Het huisbezoek en alles wat daarbij hoort

“En dan stap ik in de auto of op de fiets om op huisbezoek te gaan. Sommige patiënten zie ik wekelijks of vaker, anderen kunnen toe met minder contact, omdat ze stabieler zijn. Mijn fingerspitzengefühl neem ik altijd mee: In de geestelijke gezondheidszorg, zeker bij complexe problematiek, staat niets op zichzelf. Waar komt die depressie precies vandaan? Leunt die misschien op een trauma, dat nooit goed is behandeld? Waarom lukt het niet om nieuwe contacten op te bouwen? Ligt daar een negatief zelfbeeld onder? Hoe komt het dat iemand die graag wil werken tóch thuis blijft? Spelen faalangst of behoefte aan extra begeleiding daarin een rol? Waarom slikt een patiënt niet trouw zijn medicatie? Is dat omdat hij zijn ziekte nog niet helemaal heeft geaccepteerd? Dat zijn allemaal kansen om iemand meer kracht te geven en steviger in zijn schoenen te krijgen. Om diezelfde reden wordt voor iedere patiënt een signaleringsplan opgesteld: wat zijn de rode vlaggen, en wat kan iemand wel en juist beter niet doen? Wanneer dat helder is, krijgen de patiënt en zijn omgeving meer grip op omgaan met psychische kwetsbaarheid. Het kan bovendien zijn, dat iemand langdurig stut en steun nodig blijkt te hebben. In dat geval worden de indicaties geregeld om die hulp te krijgen. Maar het kan ook gaan om heel praktische hulp, bijvoorbeeld meegaan naar een afspraak bij het UWV, als iemand daar tegenop ziet en het anders uit de weg gaat.”

Contact met samenwerkingspartners en kennisdeling

“Ik ben als verpleegkundig specialist niet alleen direct met patiënten bezig. Ik heb ook contact met gemeentes, die mijn hulp inroepen als mensen verward gedrag vertonen: ga daar eens langs. En met wijkteams en organisaties die aanvullende zorg kunnen bieden. Verder deel ik mijn kennis met professionals die te maken hebben met mijn cliënten. Dan verzorg ik samen met een collega bijvoorbeeld een klinische les voor woonbegeleiders: hoe ga je nu om met psychisch kwetsbare mensen? Hoe kun je zien of de spanning tijdens een gesprek oploopt? Wat kun je doen om de rust terug te brengen?”

Lijntjes uitstippelen

“Tot slot schuif ik aan bij de beleidsvergaderingen, om samen met de collega´s die daar ook aanwezig zijn, te toetsen of de plannen om de zorg te verbeteren in de praktijk ook haalbaar zijn. En die plannen, die zijn er genoeg nu GGNet de beweging maakt van zorg naar gezondheid. Ik ben blij met die stap en draag daar graag aan bij. Want hoe complex de problematiek ook is, je wilt mensen niet onnodig ‘in zorg’ houden. Het gaat er juist om te kijken naar wat zij nog wél kunnen en willen, en wat ze daarvoor nodig hebben. De kwetsbaarheid van het brein blijft me fascineren, net als de kracht van mensen om (deels) weer te herstellen.”

Vacatures Ambulant

Wil je werken op een Ambulante afdeling binnen GGNet? We maken graag kennis met je. We werken op verschillende locaties in Noord- en Oost-Gelderland. Kijk eens tussen onze vacatures of neem contact op met onze recruiters om te kijken wat de mogelijkheden zijn: werkenbij@ggnet.nl.