‘De afdeling is een mini-maatschappij, waar je kunt zijn wie je bent’

Jamie (30) studeerde social work en volgde daarna de opleiding tot verpleegkundige. Sinds haar tweede diplomering, nu 6,5 jaar geleden, werkt ze als verpleegkundige bij De Boog, de forensisch-psychiatrische afdeling van GGNet. Ze draait met veel plezier diensten op de opnameafdeling voor patiënten met een licht verstandelijke beperking. Daarnaast heeft ze coördinerende taken en denkt ze mee over beleid.

“De patiënten zijn vaak het kind van de rekening; ze komen regelmatig uit een niet heel prettig systeem. Vervolgens komen ze terecht in de maatschappij, en die gaat snel. Dat is al een uitdaging voor mensen met een normale intelligentie, maar zeker voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Het voelt goed om er voor hen te kunnen zijn. Om op de afdeling een soort van mini-maatschappij te creëren, met mensen om zich heen, met rust en veiligheid, en waar ze kunnen zijn wie ze zijn.”

Zwart-wit

“Ons team is sterk in het bieden van die nabijheid. Tegelijkertijd zijn we heel zwart-wit: we hebben duidelijke regels over wat wel en niet mag. Die heldere kaders bieden houvast. Toch duurt het meestal langere tijd voor patiënten zich echt op hun gemak voelen. Maar na een tijdje komen ze los, dan durven ze meer zichzelf te zijn en zich kwetsbaarder op te stellen.”

Ouwehoeren

“Ik vond het best spannend, toen ik hier als leerling-verpleegkundige kwam werken. Online kwam ik verhalen tegen, waardoor ik dacht: Kan ik dit wel? Maar eenmaal aan de slag ontdekte ik dat De Boog een heel prettige werkplek is. Met fijne collega’s, die voor elkaar klaarstaan. Met patiënten, die hun uitdagingen hebben, maar met wie je ook leuk kunt ouwehoeren. Het is mooi om er met elkaar voor te zorgen dat iedere patiënt zijn of haar plek in de maatschappij vindt, ieder op zijn eigen manier en binnen de eigen mogelijkheden.”

Tijd geven voorkomt incidenten

“De patiënten komen uit een wereld die ik niet ken, die van tbs-klinieken en gevangenissen. Dat is een pittige doelgroep, maar ik heb me nooit onveilig gevoeld. Er gebeurt echt wel eens wat, maar je rolt hier zeker niet van het ene incident naar het andere. En áls zich iets voordoet, staan we er met z’n allen voor: de directe collega’s, de behandelaren en het management.

Zo was er ooit een patiënt die vastliep op een andere afdeling: te vaak oplopende spanningen. Vóór hij bij ons kwam, maakten we een dagprogramma en namen we de afdelingsregels met hem door. Ik besloot hem echt de tijd te geven om alles wat nieuw was te verwerken: de afdeling, de groepsgenoten, de hulpverleners - waaronder ik, als zijn persoonlijk begeleider. Dankzij dat rustige begin, deed hij het al snel best goed.”

Stoere gasten, sterke meiden

“In de basis werken we met alle patiënten op die manier. Steeds weer laten zien dat ze op je kunnen vertrouwen, steeds opnieuw veiligheid bieden. Mijn collega’s en ik spelen zorgvuldig met woorden. We hebben het in de gesprekken met patiënten bewust niet over ‘kwetsbaar’ en ‘onzeker’: we willen hen juist in hun kracht zetten. Dus we formuleren het anders. Zeggen bijvoorbeeld dat we zien dat het allemaal best wel veel is voor ze. Stellen ze gerust: je hebt alle tijd, er is geen haast bij. Als je hier net begint, kunnen uiterlijk en gedrag van de patiënten een valkuil zijn. Je ziet niets aan hen, het zijn ogenschijnlijk stoere gasten en sterke meiden. Je kunt hen daardoor gaan overschatten, meer van ze verwachten dan ze aankunnen. Altijd laag insteken dus, en pas opbouwen als dat kan.”

Flexibele dagprogramma’s

“De patiënten hebben voor hun gevoel iedere dag best wat op hun lijstje staan. Een uurtje of twee aan dagbesteding, gesprekken met behandelaren en bijvoorbeeld de verslavingsmodule, sporten en aanwezig zijn bij de maaltijden. Allemaal prikkels, die ze niet altijd aankunnen. Dan is het aan het team om bij te sturen. Een voorbeeld: een van de patiënten voelde zich na zijn weekendverlof vaak moe of wat ziek. Daarom volgt hij op maandag voortaan een afgeslankt programma, met meer rust. Snijden in zijn weekendverlof doen we liever niet: thuis zijn - in zijn vertrouwde omgeving - levert hem ondanks de prikkels te veel op.”

Ruimte voor groei

“Wat ik fijn vind van De Boog is dat er ruimte is voor ontwikkeling. Mijn collega’s en ik worden gestimuleerd om coördinerende taken op ons te nemen en om mee te denken over beleid. Ik zit dan om tafel met behandelaren en managers, dat is zeer leerzaam. En niet alleen voor mij, maar ook voor hen: als verpleegkundige kan ik papieren plannen passender helpen maken voor de werkvloer. Bij De Boog doen we het echt samen. Niet alleen in de directe zorg voor patiënten, maar ook in het overstijgende beleid. Ik ben dan ook nog lang niet klaar met de GGZ: waarschijnlijk werk ik over tien jaar nog steeds in deze sector!”

Werken bij FPA De Boog?

Wil jij aan de slag in een gedreven en multidisciplinair team binnen FPA de Boog? Wij zijn regelmatig op zoek naar nieuwe collega's. We maken graag kennis met je. Kijk eens tussen onze vacatures of neem contact op met onze recruiters om te kijken wat de mogelijkheden zijn: werkenbij@ggnet.nl.