‘De zoektocht die we samen afleggen, gebeurt zeker niet alleen in gesprekken. We gaan vooral praktisch aan de slag.’

Anne-Marie Smits werkt als sociaal-psychiatrisch verpleegkundige en aanmeldfunctionaris bij GGNet Ambulant in Zutphen. Op de polikliniek begeleidt ze mensen met complexe problematiek (SGGZ). Soms een-op-een, soms in groepen. Als aanmeldfunctionaris is ze sparringpartner voor verwijzers en zorgt ze dat patiënten op de goede plek terechtkomen. Anne-Maries carrière had heel anders kunnen verlopen: ze is de dochter van middenstanders. Maar uitgerekend in de winkel van haar ouders werd de kiem gelegd voor de psychiatrie. ‘Wat je meemaakt in je leven, werkt zó door in wie je later wordt.’’

“Ik werk vooral met mensen met persoonlijkheidsproblematiek en trauma. Hun emoties zijn vaak heel heftig, waardoor ze snel in conflicten terechtkomen. Of ze schieten juist op slot en vinden daardoor de woorden niet om uit te leggen wat ze lastig vinden. Ik ga niet bij ze op huisbezoek, maar ga tijdens hun bezoeken aan de poli met ze op zoek: Hoe denk je precies? Wat gebeurt er dan met je? Waarom denk je zo? Bij die laatste vraag komt vaak hun geschiedenis om de hoek: wat mensen meemaken, werkt zó door in wie ze later zijn …
Net zo goed in positieve zin, trouwens. Dan denk ik aan mezelf, hoe ik nieuwsgierig raakte naar mensen die worstelen met het leven. Dat gebeurde lang geleden, toen ik een jaar of acht was. Op een dag meldde een jonge vrouw zich bij de zaak van mijn ouders. Ze wilde een fiets lenen om naar huis te gaan. Maar ‘thuis’, dat was zeker 40 kilometer verderop, een flink eind trappen. Wat bleek? De jonge vrouw was stiekem vertrokken uit een gesloten psychiatrische instelling vlak in de buurt en wilde naar haar ouders. Terwijl mijn moeder hete bliksem voor haar maakte, werd op de achtergrond stilletjes alles geregeld voor terugkeer naar de gesloten setting. Zo jong als ik was: de penibele situatie van die vrouw raakte me.”

Vooral praktisch aan de slag
“Inmiddels werk ik al meer dan 30 jaar voor GGNet, dan heb je echt wel wat gezien. Maar patiënten raken me nog steeds. Ze brengen een wereld binnen die toch elke keer weer onbekend is: iedere patiënt heeft een eigen verhaal, een eigen geschiedenis. Die telt mee in de behandeling en maakt dat je geen one size fits all kunt toepassen. Maar de zoektocht die we samen afleggen, gebeurt zeker niet alleen in de vorm van gesprekken. Praten hoort er absoluut bij, maar we gaan vooral praktisch aan de slag. Gewoon, met een werkboek en huiswerk. Want ik kan wel gaan schermen met theorieën over emotieregulatie, gedragspatronen en trauma, maar uiteindelijk gaat het erom dat patiënten er in hun eigen leven iets mee kunnen. Dat ze nieuwe vaardigheden krijgen en anders leren kijken naar zichzelf. Dat vraagt oefenen en nog eens oefenen, en soms ook wat geknutsel met de theorie. Laatst had ik bijvoorbeeld een patiënt met autisme. Hij blokkeerde sowieso al bij het idee van huiswerk, maar interpreteerde de opdrachten in het werkboek ook nét wat anders dan bedoeld. Tegelijkertijd dacht hij wél actief mee en hij bracht ook goed onder woorden hoe de spanning opliep als hij thuis aan de opdrachten werkte. Dat zijn twee mooie haakjes om op voort te borduren, al moeten we de standaardroute daar ietsje voor verleggen.”

‘Ik loop de ‘rondjes’ met patiënten nooit op exact dezelfde manier; het is altijd weer een nieuwe puzzel.’

Samen zoeken naar lucht
“GGNet is gelukkig niet strikt in de leer: mijn collega’s en ik hebben de vrijheid om methodieken en werkwijzen net wat aan te passen, als ons dat beter lijkt. Ik loop de ‘rondjes’ met patiënten dan ook nooit op exact dezelfde manier. Het is altijd weer een nieuwe puzzel, die je samen probeert te leggen. Soms gebeurt dat een-op-een, andere mensen hebben juist meer baat bij groepsbehandeling. We kijken als team Ambulant ook steeds zorgvuldig naar de match tussen behandelaar en patiënt. We hebben tenslotte allemaal onze eigen expertise, verkregen door gerichte scholingen die we daarvoor volgen.
Mijn collega’s en ik hebben elkaar én de verwijzers keihard nodig. Zeker voor de behandeling van patiënten bij wie de zwaarte in hun bestaan onverminderd aanwezig blijft. Dan blijven we samen zoeken naar manieren om wat lucht te geven. Soms duurt dat jarenlang, maar als het dan uiteindelijk toch lukt … dat is zo mooi! Pas geleden kwam een patiënte voor de laatste keer bij me langs. Zij heeft hard moeten werken om los te komen van de moeilijke situatie waarin ze opgroeide, maar durft nu op haar eigen kracht te varen, risico’s te nemen en een eigen mening te vormen. In het afrondende gesprek bedankte ze me voor mijn rol daarin - voor mijn luisterend oor en voor de nieuwe vaardigheden die ik haar leerde. En al voel ik me zeker in mijn vak: ik werd er toch wat verlegen van!”

Vacatures Ambulant

Wil je werken op een Ambulante afdeling binnen GGNet? We maken graag kennis met je. We werken op verschillende locaties in Noord- en Oost-Gelderland. Kijk eens tussen onze vacatures of neem contact op met onze recruiters om te kijken wat de mogelijkheden zijn: werkenbij@ggnet.nl.