“Ik realiseer me steeds opnieuw hoe gaaf mijn vak is”
Na zes jaar als arts in de psychiatrie te hebben gewerkt, koos Martine Welfing voor de opleiding tot psychiater bij GGNet. Best bijzonder: voor zover ons bekend is, is zij de eerste AIOS in Nederland die haar hele opleiding in 0.6fte doet.
Aanvankelijk wilde Martine kinderarts worden. Tijdens haar coschappen ontdekte ze hoe fijn ze het vond om echt contact te maken met patiënten en dat lukte het best bij kindergeneeskunde. “Daar is minder sprake van die gejaagdheid die nu eenmaal bij een ziekenhuis hoort”, vertelt Martine. “Mijn perspectief veranderde toen ik nog tijdens mijn coschappen mijn eerste kindje kreeg. Specialiseren betekent fulltime werken en studeren en zo vaak wilde ik niet van huis zijn als moeder. En zo besloot ik na mijn studie als basisarts in de kinder- en jeugdpsychiatrie te gaan werken.”
Meer betekenen
Zes jaar werkte Martine als ANIOS (arts niet in opleiding) op poli’s met kinder-, jeugd en volwassenpsychiatrie en later in de ziekenhuispsychiatrie. “Het voelde direct als thuiskomen. Persoonlijke gesprekken voeren in combinatie met dokteren, analytisch denken en klinisch redeneren… Het past heel goed bij mij.” Martine leerde ontzettend veel in die jaren. Maar op den duur stagneerde haar groei. “Ik miste verdieping, toegang tot nieuwe kennis, literatuur en onderzoeken. Ik wilde die diepere laag aanboren, leren hoe je moeilijke gesprekken anders kunt aanpakken, vanuit kennis meer gaan betekenen voor anderen.”
0,6 fte
Een aantal keer informeerde Martine naar opleidingsmogelijkheden tot psychiater, maar met minder dan 0,8 fte en evenredig veel diensten bleek niets mogelijk. Tot ze belde met Jurjen Luykx – psychiater en opleider bij GGNet en een bekende vanuit haar werk in het ziekenhuis – en hem haar situatie voorlegde. “Jurjen vond dat het eigenlijk gewoon moest kunnen en wilde het proberen met een contract van 0,6 fte”, vertelt Martine. “Ik was natuurlijk heel blij en vond het ook spannend. De afdeling waar ik ging werken had bijvoorbeeld twijfels over een arts die er niet alle dagen zou zijn. Gelukkig werk ik inmiddels samen met een andere deeltijd AIOS en kunnen we samen zorgen voor voldoende bezetting. Er zijn veel vrouwen die tijdens de opleiding hun eerste kind krijgen en dan in conflict komen met hoe ze verder moeten. Of ze gaan – net als ik in eerste instantie – überhaupt niet in opleiding omdat het niet te combineren valt met hun privéleven. Terwijl ze zich jarenlang bekwamen door werkervaring en goede kandidaten zijn om psychiater te worden. Ik hoop dat ons voorbeeld anderen aan het denken zet.”
“Specialiseren als psychiater in deeltijd, het kán!”
Gaaf vak
Martine is alweer anderhalf jaar AIOS en heeft nog zeker vijf jaar voor de boeg. “Het is een lange studie, zeker als je ’m in deeltijd doet. Maar zo lang het goed gaat, gaat het goed. Ik werk en leer nú en ben niet zo bezig met die eindstreep.” De opleiding brengt bovendien veel nieuwe energie in haar leven. “Toen ik nog als ANIOS werkte, dacht ik dat ik het allemaal al wel gezien had. Maar nu weet ik beter. Ik ontdek dat de psychiatrie veel breder is. Het kan ook gaan over iemand die depressief is omdat hij kanker heeft en daardoor de behandeling niet wil aangaan, terwijl de oncologen zeggen dat hij nog een kans heeft. Of over een persoon met een drugspsychose of anorexia. En ik blijk – heel onverwacht voor mij – naast de duurzame contacten toch ook van het acute karakter van een crisisdienst te houden. Wat een gaaf vak heb ik, dat realiseer ik me steeds vaker.”|
Schoonheid
De opleiding bij GGNet volgt Martine met vijftien andere AIOS artsen, waarbij Martine de collegiale en toegankelijke sfeer noemt als pluspunten. “Er is minder hiërarchie, zoals je dat wel eens ziet in een academische setting. Dat vind ik heel fijn. We zijn als collega’s, helpen elkaar en vragen elkaar om advies. Dat intensieve contact is heel positief.” Waar Martine uiteindelijk zal gaan werken, ligt voor haar nog open. “Ik droom wel eens van een eigen praktijk, maar misschien ga ik ook wel op een poli behandelen en daarnaast crisisdiensten draaien.” Hoe haar werk er ook uit zal gaan zien, één ding is er altijd: dat waardevolle contact met mensen. “Het is bewonderenswaardig hoe flexibel de mens is, ook als hij een moeilijke start heeft gemaakt. Het is niet altijd eenvoudig, maar in ieder mens vind je iets moois. Werken met de kwetsbaarheid van het leven is heel bijzonder.”